Molen Westermolen / Tinmolen (2e), Barsingerhorn

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1723

verdwenen

1758

afgebroken

voorganger

Barsingerhorn (Westermolen / Tinmolen (1e))

geschiedenis

De Westermolen stond op de Tin. Het was een achtkante molen.

Op Allerheiligen, 1 november 1723, kocht Claas Thomasz Schoorl (van de Langedijker korenmolen in Noord-Scharwoude, Tenbruggencatenummer 07572) op de openbare verkoping te Barsingerhorn van de voogden van Trijntje Jacobsdr., weduwe van Jacob Hillebrantsz Gauw en haar zes kinderen, de achtkante windkorenmolen met erf, gereedschap en zeilen, en het erbij staande molenaarshuisje met erf en boet, voor ƒ 3500.

Zijn zoon Jan Claasz Schoorl vestigde zich eind 1723 op de Tinmolen. Uit het koopcontract blijkt dat er een overeenkomst bestond met de Oostermolen (Tenbruggencatenummer 06652 q), daterend van 17 december 1678 en op 8 januari 1722 goedgekeurd door Gecommitteerde Raden. Jan's zuster Maritje deed aanvankelijk het huishouden, tot hij in de zomer van 1725 trouwde met Maartje Barendsz Backer (geb. 20 januari 1704). Maritje trouwde zelf begin mei 1727 met de molenaar van de Oostermolen, Aarjen Cornelisz.

Op 27 april 1730 kocht Jan Claasz Schoorl de helft van korenmolen De Bleeke Dood te Westzaandijk, Ned. Tenbruggencatenummer 01061. Die molen bleef nog heel lang in bezit van de familie Schoorl.

Schoorl verkocht op 10 december 1730 de Westermolen met gereedschap, molenhuis, erf en boet aan Adriaan Pietersz Hoogland voor totaal ƒ 3000.

De Westermolen werd in 1758 afgebroken vanwege de sanering van korenmolens.

Bron: "De Langedijker korenmolen en zijn eerste particuliere eigenaar", artikel door H. Schoorl in "West-Friesland Oud en Nieuw" 1981.