Molen De Hoop, Sint-Maartensdijk

geschiedenis

toestand

restant

bouwjaar

1847

verdwenen

2005

1997 roeden afgeslepen 2005 staart verwijderd

geschiedenis

02-09-1844: M. Luyk kocht van zijn vader C. Luyk de grond sectie M no. 295 in erfpacht van de Weezen Armen van St. Maartensdijk te St. Maartensdijk. 
In 1845 werd met de bouw van de molen begonnen, die in 1847 gereed kwam.
In 1851 werd in een acte verklaard dat sinds onheugelijke tijden op de grond een erfpacht van ƒ 3 rustte t.b.v. bovengenoemde Weezen Armen, deze erfpacht werd in de genoemde acte erkend.

13-10-1851: Luyk verkocht de molen aan Jacob Gaakeer, die verkocht hem op

01-11-1871: kocht C.J.B. Zeedijk de molen van Luyk,

3-05-1905: C.J.B. Zeedijk verkocht de molen aan  M. Zeedijk

20-12-1919: M. Zeedijk verkocht de molen aan J.J. Heyboer.

In 1958 restaureerde molenmaker J. van de Hamer te Brouwershaven De Hoop grondig, waarbij onder andere de stelling werd vernieuwd, alsmede een windpeluw, lange schoor en twee gangen kammen. 
Bij acte van scheiding na diens overlijden op 25 oktober 1959 werd de molen op 3 maart 1960 toebedeeld aan L.M. Heyboer, de huidige eigenaar [1972], die de erfpacht van ƒ 3 nog betaalt. Deze verschuldigdheid is via de geldelijke regelingen in het raam van de herverkaveling van het eiland Tholen na de watersnoodramp van 1 februari 1953, in het jaar 1964 verrekend. Windrecht is voor zover bekend nooit betaald.
03-08-1955: De Provinciale Staten kendeneen subsidie toe van maximaal ƒ 476 toe in de geraamde kosten van ƒ 4755. 
Bron: "De Molens van Zeeland", M. van Hoogstraten, 1972, 2e druk.

Tot 1968 was de molen zeer regelmatig in bedrijf. Leen Heyboer liet daarna de molen nog geregeld draaien.

In 1979 kwam de molen in andere handen. Verbouwing tot woning werd van hogerhand verboden, waarna er niets meer gebeurde, de molen nog een keer verkocht werd en tenslotte in verval kwam.
In 1997 werden de roeden doorgeslepen. Later werden lange spruit (oude houten molenroede), staart en schoren verwijderd.

nog waarneembaar

De kap van de molen wordt door de eigenaar goed dicht gehouden waardoor het interieur nog in een behoorlijke staat verkeert. De molen is er niet al te best aan toe, maar nog steeds wel toegankelijk.
Red. NSR, 7 sep. 2013.
-----
De molen verkeert aan de buitenzijde in erbarmelijke staat, zo zijn het oude motorhok aan de linkerzijde en de garage/schuur aan de rechterzijde zo lek als een mandje, en is mede daardoor alle houtwerk totaal verrot geraakt. De stelling is niet meer te betreden, omdat ook hier achterstallig onderhoud en de tand des tijds behoorlijk hun best gedaan hebben.
Pieter Zuijkerbuijk, 9 sep. 2019.