De molen had een hele hoge stenen onderbouw die je wel meer tegenkomt in het Duitse Oost-Friesland.
De voorganger van deze molen is op 28 januari 1854 verbrand.
Algemeen Handelsblad, 10 november 1856
ROUVEEN, 8 Nov.
De landbouwers weten zich niet meer te redden- Alleen op den molen alhier liggen wel 150 mudden graan op wind te wachten
Provinciale Overijsselsche en Zwolsche courant, 20 oktober 1883
Rouveen, 18 Oct. Onze molenaar A.M. ging in den nacht van Woensdag op Donderdag zien of de storm ook nadeel aan den molen had toegebracht. Tot zijn schrik ontdekte hij, dat het binnenwerk brandde. Gelukkig was er dadelijk voldoende hulp en kon men den brand, die slechts weinig van het rieten dak der kap was verwijderd, nog tijdig blusschen. De brand was ontstaan door het felle malen van den vorigen dag.
MOLEN R 5 OUDE RIJKSWEG 307 1854/1855 - 1936
De molen werd na deze brand opnieuw herbouwd als een achtkante stellingmolen, met een zeer hoog stenen onderstuk, zodat men geen last had van wind belemmering. Albert Mulder, zoon van de laatste molenaar, vertelde me dat het bij harde wind wel eens gebeurde dat een geïnteresseerde bezoeker, die een kijkje op de zwichtstelling wilde nemen, bij het verlaten van het molenachtkant niet bedacht was op de wind, die hier vrij spel had. Als de molenaar in zo'n geval niet ingreep, betekende dit voor zo'n bezoeker een niet bepaald zachtzinnige kennismaking met de leuning rondom de omloop.
De molen is in vrij korte tijd verschillende malen van eigenaar verwisseld.
Achtereenvolgens hadden de volgende personen dit maalwerktuig in bezit: Lucas Mulder en verdere erfgenamen van Jan Mulder voornoemd; Wolter Mulder, die in 1857 naar Havelte vertrok; Egbert Barteldzn Kooiker met gedurende korte tijd als mede-eigenaar J. Courtz. Egbert Kooiker vertrok in 1862 naar Avereest.
De Meppeler Courant van 15 februari 1862 maakte melding van de voorgenomen verkoop door E. Kooiker van deze, voor korte tijd nieuwgebouwde korenmolen. In de editie van 8 maart van dat jaar lezen we dat de koren-windmolen met pelwerk, inclusief de molenaarswoning en de bijbehorende grond, ingezet werd op f. 9000,-. Het geheel werd gekocht door Willem Hoenderken, die hem op zijn beurt overdeed aan Jochem Koerts Rook, winkelier te Hasselt. Uiteindelijk kwam de stellingmolen aan het eind van de zestiger jaren van de vorige eeuw in het bezit van de familie Mulder, die het restant van de molen nog steeds in eigendom heeft. Achtereenvolgens waren Albert Mulder, zijn zoon Lambert Mulder en tenslotte diens erfgenamen eigenaar van dit maalwerktuig.
Op 16 juli 1886 vond op de molen een droevig ongeval plaats. Jacob, de zoon van de molenaar, viel tijdens het achterwaarts verslepen van een zak graan door het openstaande luik van de derde verdieping. De Meppeler Courant van 17 juli beschreef dit ongeluk als volgt: "Gister, Donderdagavond had hier een treurig ongeval plaats. De 15-jarige zoon van den molenaar A. Mulder, boven in den molen werkzaam, had het ongeluk zijn evenwicht te verliezen en uit het bovenste zolderluik, omstreeks 40 voet boven den beganen grond, te vallen, zodat hij op den steenen vloer teregt kwam, met dat gevolg dat men hem voor dood opnam. De heer Dr. Weisenborn daar gekomen, vond behalve uitwendige schedelverwondingen, hevige verschijnselen van hersenschudding en hersendrukking, zoodat de toestand van den ongelukkige hoogst zorgelijk is, en hij nog steeds in bewusteloozen toestand verkeert.
" In de krant van 24 juli werd vermeld dat de betrokkene, na steeds bewusteloos te zijn gebleven, enkele dagen later aan de gevolgen was bezweken.
Albert Mulder heeft tot 1904 uitsluitend met windkracht gemalen. In genoemd jaar werd in de molen een petroleummotor geplaatst om bij gebrek aan voldoende maalwind normaal door te kunnen werken.50)
In 1923 werd door zijn opvolger, Lambert Mulder, deze petroleummotor vervangen door een elektromotor van ongeveer 20 pk.
In de twintiger jaren heeft het voortbestaan van deze wiekendrager tot tweemaal toe aan een zijden draadje gehangen.
Omstreeks 1920 werd de molen door de bliksem getroffen. De brand die hierbij ontstond kon tijdig worden geblust. Enige tijd later liep de koningsspil warm, maar ook dat liep goed af.
Omstreeks 1931 brak tijdens het malen bij rustig weer een roede, hoewel de molenmaker enige weken ervoor de gehele molen nog gecontroleerd had. Er is toen nog enige tijd met één roede gemalen, maar ook deze werd uiteindelijk verwijderd.
In 1936 werd het molenlichaam gesloopt door de gebr. Bisschop, molenmakers te Dalfsen. De hoge stenen onderbouw bleef staan tot mei 1957, toen de fa. D. Kruidhof te Rouveen deze stenen romp sloopte tot het huidige restant. De 35.000 stenen die hierbij vrijkwamen, verhuisden naar Dalfsen, waar ze werden gebruikt voor het aanbrengen van een muurtje rondom een kerk.
ontleend aan J.A. Rossing, molens in de gemeente Staphorst
Schuurtje.
