Molen Oude Molen, Lichtenvoorde

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1600

verdwenen

1906

verplaatst

verplaatst naar

Henxel (Molen van Helder)

geschiedenis

De Oude Molen werd vermoedelijk in de 16e eeuw gebouwd. De opdrachtgever was de Heer van Lichtenvoorde, die op deze molen het zgn. windrecht had. Dit was maar gedeeltelijk plezierig voor de molenaar. Hij had wel steeds klanten, maar de heer moest toch 1/3 van de opbrengst in gelden en natura hebben. De heer wees geen bepaalde molenaars aan, maar verpachtte de molen. De heer verpachtte de molen en het "muldershuuske" aan het geslacht Wijnveld.

Toen in 1796 de molendwang werd afgeschaft, ging het de eerste jaren slecht met het bedrijf. Maar toen rond 1838 de zaken weer iets beter gingen, kocht de familie Wijnveld de molen.

Ongeveer in 1865 kwam de laatste heer Wijnveld te overlijden. Hij is zonder stamhouders gestorven, maar hij had wel een dochter die de molen met alles wat er mee te maken had erfde. Deze dochter huwde een uit het Duitse Wertherbruch afkomstige grootgrondbezitter, Sterneborg geheten. Meneer Sterneborg verpachtte de molen en toebehoren in 1866 aan een molenaar van wie alleen de voornaam bekend is. Men noemde hem Willem van de mulder. Deze man was ongetrouwd, en leefde met zijn eveneens ongetrouwde zuster Hanne in het muldershuuske . Dus deze Willem draaide met "De Oude Molen".

Het achterste rondsel dreef een koppel stenen op dezelfde zolder, waar ook het asserad
zat, aan. Hieruit laat zich concluderen dat de molen over twee koppel maalstenen beschikte. Het waren één koppel 16der bakroggestenen en één koppel 16der veevoederstenen. Een koppel bakroggestenen diende om consumptiemeel te produceren. Vandaar dat dit koppel ook boven lag, zodat het veevoedermeel niet in dat consumptiemeel kon stuiven.

De vlucht was 25 meter. De hele molen was van hout gemaakt. De kap van de molen was met gepotdekselde planken bedekt, terwijl de wanden met schalieën waren bedekt. Schalieën zijn kleine leivormige plankjes, zo bevestigd, dat je de spijkers of houten pennen niet kon zien. De kleur van de molen was donkerbruin. Alleen de roede en de voorzoom waren afwijkend van kleur. De roeden waren zwart , en de voorzomen waren
wit met een smalle witte rand. Helaas werd de kleur van de zaak er niet beter op. Het werd zelfs zo slecht, dat de molen ± 1898 stil kwam te staan en in 1899 werd gesloopt.

Bron: De Lichte Voorde 08-1978, Ben Knippenborg.


De Graafschap-bode : nieuws- en advertentieblad voor stad- en ambt-Doetinchem, Hummelo en Keppel, Wehl, Zeddam, 's Heerenberg, Ulft, Gendringen, Sillevolde, Terborg, Varsseveld, Dinxperlo, Aalten, Breedevoorde, Lichtenvoorde, Groenlo, Neede, Eibergen, Bor, 14-04-1900
Bericht van Inzet.
De Standaard-Windkorenmolen met Petroleummotor en toebehooren, benevens bijgelegen Grond „de Oude Molen" bij Lichtenvoorde is ingezet op f 2400.—
De tweede en finale Veiling is Vrijdag 20 April e k., voorm. 11 uur, bij WEIJENBORG in het Hotel „de Koppelpaarden" te Lichtenvoorde.
Notaris HESSELINK. D. HESSELINK,


De molen verhuisde in 1906 naar Henxel bij Winterswijk, waar hij nog tot 1920 dienst deed.