De molen van Weggeman is al lang niet meer een molen, waar eens het molenaarshuis stond, staat tegenwoordig het Notariskantoor van Kamphuis Kroezen Veldhof.
Op 17 mei 1882 berichtte het Dagblad van Zuidholland en ’s Gravenhage het volgende:
Het 8-jarig zoontje van zekeren F., te Hengelo (O.), dat Zaturdag jl. op den omloop van een molen speelde, werd door een der wieken aan het achterhoofd getroffen en zoo ernstig verwond, dat men voor zijn leven vreesde.
Ingezonden door Caroline Schaeffer, 20 mei 2021
'De Grondwet ' (Rozendaalsche- en Nieuwe Zevenbergsche courant) van 10 juli 1884
Te Hengelo (O.) trof de bliksem een buiten de kom van 't dorp gelegen korenmolen, die tot den grond is afgebrand.
In 1886 vroeg molenaar Weggeman een vergunning aan om een stoommachine van 10 PK te mogen plaatsen. (de rookleiding boven de stoomketel moest minstens 20m boven de begane grond reiken, daar de molen met riet gedekt was.
HENGELO
Het was bepaald geen vervelend ritje. Met de boerenwagen vol graan naar Enschedesestraat. Want niet zelden had zich een aardig rijtje wagens verzameld voor de molen van Harm Weggeman. Bepaald geen straf want het wachten gebeurde in het naastgelegen bierhuis De Mill, feitelijk het huis van de familie Weggeman.
Het bierhuis bestaat al lang niet meer. Er staat nu het notariskantoor van Kamphuis Kroezen Veldhof. De molen staat er nog wel. Nou ja, wat er van over is. De wieken zijn al sinds mensenheugenis verdwenen. Wanneer dat gebeurde, is niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk meer dan honderd jaar geleden, rond de eeuwwisseling. Het verhaal gaat dat de wieken eraf werden gehaald omdat mejuffrouw Stork, die erachter woonde, de zenuwen kreeg van de schaduw ervan. Het kan ook te maken hebben met de aangelegde spoordijken, die de wind uit de wieken haalden. Naspeuringen van Oald Hengel leveren op dat de bovenbouw er waarschijnlijk pas veel later vanaf ging, tijdens een vliegende storm. Wanneer is onduidelijk.
Zeker is wel dat de molen in 1886 overging op een stoommachine. Die was veel sneller en niet afhankelijk van wind. Het betekende het einde van het bierhuis. Wachten was immers niet meer nodig. Het werd in 1910 gesloten het huis in 1926 gesloopt. In de loop van de vorige eeuw stopte het malen door gebrek aan klandizie en werd de molen alleen nog voor opslag gebruikt.
Begin jaren zeventig werd de molen de uitvalsbasis van de beroemde Juffrouw Smit, met haar activiteiten voor met name mindervalide kinderen. De molen werd De Jeugdsmitse. Daarna was het nog atelier en expositieruimte voor een kunstenaarscollectief. De laatste jaren wordt het, ondanks een fikse opknapbeurt, niet meer gebruikt.
Doodzonde, vindt Chris Bye. De Engelsman is druk doende om het Prins Bernhardplantsoen weer wat van zijn vroegere grandeur terug te geven. De muziekkiosk is al opgeknapt. Er worden af en toe weer concerten gegeven en films gedraaid. De vijver heeft aan een kant een terras gekregen. Binnenkort hoort hij van burgemeester en wethouders of de volière, tot voor kort expositieruimte, een theehuis kan worden.
Het weer opbouwen van de molen, compleet met bovenbouw en wieken, zou de transformatie van het plantsoen vervolmaken. Dat zou de Hengelose binnenstad echt iets bijzonders geven, aldus Bye.
Bovendien lost het meerdere problemen in een keer op. De stad krijgt meer smoel. De skyline van de stad is nu niks. En de molen kan gaan functioneren als een soort brug tussen het plantsoen en de Bataafse Kamp. De gemeente wil de beide gebieden op termijn samenvoegen tot een stadspark. De enige mogelijkheid om dat te doen, is volgens de gemeente een huis op te kopen, het te slopen en er een doorgang te creëren. Maar als de molen wordt opgebouwd, kan er een pad langs worden gelegd en heb je misschien nog wel een veel mooiere entree. Die ruimte kan volgens Bye gemaakt worden als er parkeerplaatsen van het notariskantoor worden verplaatst op de plek van de op termijn te slopen gymzaal.
De Engelsman heeft al met het notariskantoor gesproken over zijn plan. Notaris Veldhof wijst het niet af, maar is ook sceptisch over de haalbaarheid. We sluiten met iets nooit wat uit. Of het wat wordt, is zeer de vraag. We wachten rustig het totaalplan voor het gebied af. De molen staat ons niet in de weg. Aan de andere kant is het huidige silhouet wel het logo van ons bedrijf en in die zin voor ons best kostbaar.
Een woordvoerster van de gemeente laat weten het plan eerst te willen voorleggen aan de Monumentencommissie. Pas als die is gehoord, wil de gemeente inhoudelijk reageren op het plan.
Bye zelf denkt tussen de zes ton en miljoen euro nodig te hebben voor het plan. Hij wil daarvoor onder meer een beroep doen op de diverse fondsen. Het gaat veel geld en tijd kosten, maar iedereen is enthousiast. Dat is het begin.
