Molen Hertogin van Brabant (1e plek), Drunen

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1342

verdwenen

1810

verplaatst

verplaatst naar

Drunen (Hertogin van Brabant (2e plek))

geschiedenis

Uit 1342 is al een vermelding van een molenaar in Drunen bekend, "Johann filio Benningin", ook Johannes Hijscoop was molenaar. In 1383 liet hertogin Johanna van Brabant een dwangmolen bouwen.

Op de kaart van Balth. Berckenrode uit ca. 1640 staat de molen aangegeven aan de rand van de latere dijk, aangelegd ten behoeve van de Baardwijkse Overlaat. In 1667 was Merten de Mulder de molenaar, en rond 1692 zijn opvolger Peter Maertenssen. Omstreeks 1700 werd Hendrik de Groot uit Vlijmen molenaar, in 1755 opgevolgd door zijn zoon Adriaan en neef Gijsbert de Groot. Daarna kocht Jan Manders uit Hilvarenbeek de molen voor ƒ 6500,=.

Toen de dijk van de Baardwijkse Overlaat in de tweede helft van de 18e eeuw aan de voet van de standerdmolen werd gelegd, en later nog verlegd, werd de molen in zijn werking, windvang en toegang ernstig belemmerd. In 1810 werd hij verplaatst naar de noordkant van de Rechte- of Grotestraat.

Bron: De molenaar en zijn windmolens in de Langstraat, Jan Rosendaal, in De Klopkei 1996-2 (tijdschrift van de Heemkundige Kring "De Erstelinghe", Waalwijk).
Verzameling H. van der Kaay.