Molen Rovertse watermolen, Hilvarenbeek

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

< 1296

verdwenen

circa 1800

geschiedenis

De Rovertse watermolen op de Ley was deel van een dubbele molen, op de Belgische oever stond de korenmolen (Belgisch Molenbestand dbnr. 5543). De molen lag eerst bij de Rovertse brug, later 80 m stroomopwaarts. De Nederlandse helft diende als oliemolen, later ook als schorsmolen en na 1677 als volmolen.

De oudste vermelding van de molen dateert uit 1296. Hij brandde verscheidene malen af en werd weer herbouwd.

Vanaf begin 19e eeuw was de molen buiten gebruik. Onderdelen werden hergebruikt in de olieslagmolen in de Dorpsstraat te Goirle.

Bronnen:
- "Windmolens in Hilvarenbeek", artikel door Jan Scheirs in "Brabants heem" 1977 nummer 4. Verzameling H. van der Kaay.
- "Watermolens in Noord-Brabant vroeger en nu", Ir. Piet-Hein van Halder, 2010.
-----

Het molenwiel is nog zichtbaar op de kadasterkaart van 1832.

In de beekoever herinneren nog enkele stukken verweerde steen aan de watermolens.
-----

In het boekje "Hildewaren Beke" uit 1981 (Heemkundige kring Hilvarenbeek en Diessen) staat een artikel over deze molen door Marc Vermeeren. Hierin onder meer een afbeelding van de restanten van de molen en een lijst van molenaars-eigenaars vanaf Jan de Bie in 1296, via o.a. de families Bac, Van Wijtfliet, Van Tulder en Van Gijsel tot Adriaen Huyghens in 1761.
In 1793 werd de molen nog opnieuw verpacht.