Molen van Beins, Emmen

geschiedenis

toestand

verdwenen

bouwjaar

1856

verdwenen

1897

verbrand

opvolger

Emmen (Molen van Huizing)

geschiedenis

In 1855 had Jan Friderich Beins een vergunning aangevraagd voor het bouwen van een nieuwe koren- en pelmolen op kadastraal perceel sectie D2720.

In 1856 bouwde Jan Friederich Beins aan de straat die later Molenstraat zou worden genoemd en omschreven als 0,7 km z.z.o. van de kerk aan de Dorpsstraat oostzijde, een nieuwe uit steen opgetrokken achtkante molen met stelling. Er zou een aanwijzing zijn dat de molen in dit jaar gebouwd is door de markegenoten van Zuid en Noord barge “ten doel hebbende het malen van verbouwde granen toe meel”, en dat deze in 1857 aan Jan Friederich Beins in eigendom is overgedragen. Nadien werden Beins zijn zonen mede eigenaren. Het jaartal 1856 prijkt (nog steeds) boven de toegangsdeur.

Tussen 1857 en 1900 zijn er opstallen rond de molen gebouwd, waaronder drie woningen. In 1897 kwam er een erfscheiding tussen de molen en de andere percelen, waardoor Het Grint (Wilhelminastraat) ontstond. Er werd een strook land teruggekocht om de weg tot de molen te behouden. Zo is de Molenstraat tussen Wilhelminastraat en Julianastraat ontstaan.

In 1872 kwam J.F. Beins te overlijden, zijn vrouw (tevens nicht) Wilhelmina Dorothea Beins in 1878 te Goor. In 1879 werden als erfgenamen vermeld: zoon Johannes Hindrikus (1830 – 1912, molenaar te Emmen en Roswinkel), Hanna Henriëtte(a) (1823 – 1880), Hendrika Wilhelmina (1835 – 1882). Drie andere kinderen waren toen al overleden.

In 1886 werde de in Westenesch Jan Huising (1846 – 1915) eigenaar van de molen. Bij de geboorte van zijn kinderen gaf hij op landbouwer te zijn. Zijn zoon Geert Huising (1883 – 1951) werd molenaar te Weerdinge.

In 1897 was er sprake van een brand in de molen van J. Huising aan de Molenstraat.