Molen De Hoop / Molen Reudink, Lochem

geschiedenis

toestand

restant

bouwjaar

1825

verdwenen

1915

onttakeld

eigendomshistorie

De molen dateert van 1825, en was eigendom van de familie Berends.

geschiedenis

Volgens het kadaster 1832 was het een "wind Koorn-Olie Run & Pelmolen", expliciet een windmolen dus. Uit de kadastertekening 1811-1832 zou echter op te maken kunnen zijn dat het (voorheen) een rosmolen was.

Arnhemsche courant, 16-04-1844
Op nader te bepalen tijd en plaats, zal, in de maand Julij eerstkomende, te Lochem publiek geveild, en, naar genoegen geldende, finaal verkocht worden :
Een in volle werking zijnde achtkanten STEENEN WIND-KOORN-, OLIJ- en PEL-MOLEN, met MOLENAARS - HUIS, BLEEKERI J en WONING , met daarbij behoorende WEI-en TUINGROND ; een en ander aan elkanderen staande en gelegen even buiten de Stad Lochem , aan de Rivier de Berkel, zeer geschikt om tot ZAAGMOLEN te worden ingerigt. Voornoemde perceelen kunnen op den 1sten November aanslaande worden aangevaard , en zijn intusschen UIT DE HAND TE KOOP.— Te bevragen bij den Notaris MARIN te Lochem. — Brieven franco.

Zutphensche courant, 11 januari 1868
De Notaris MISPELBLOM BEIJER te Lochem zal op Zaturdag den 15 Februarij 1868, bij inzet en 14 dagen daarna bij toeslag, telkens des middags om 12 uur in het Zwijnshoofd
te Lochem publiek verkoopen : Een goed onderhouden steenen WINDMOLEN met dubbel werk, thans ingerigt voor Runmolen , benevens Bouwland, alles aan elkander gelegen op den berg te Lochem en kad. bekend sub sectie B. No. 1047 , 1076 , 1077 en 1078 ter grootte van 32 roe, te aanvaarden 1 Mei e. k. Nadere informatien bij den Notaris voorn.

Later kwam er op beide roede zelfzwichting, maar in 1915 werden deze verwijderd omdat Reudink overschakelde op stoom-, later motor- en in 1929 elektrische aandrijving.

De molen werd in 1924 onttakeld waarna de aandrijving door middel van een stoommachine, vervolgens met een gasmotor en tenslotte met elektromotor plaatsvond. Het originele onderstel van de molen is nog geheel intact en geheel opgenomen en geïntegreerd in een voormalige veevoedersilo. De roodbruine silo met het achtkante pannendak is met de monumentale panden uit 1820 zeer beeldbepalend voor de omgeving en met name in relatie tot de historische ruimtelijke context.
In november 2018 verzocht Heemschut aan de gemeente om de monumentenstatus toe te kennen aan de molenromp. De gemeente weigerde, maar op verzoek van onder meer de Welstandscommissie werd het gesprek gestart met de eigenaar die nieuwe woningen wil bouwen op de locatie. In juni legde de gemeente Lochem het ontwerp-bestemmingsplan voor woningen op die locatie ter inzage. Daarin wordt de molenromp nu behouden. Een succes.
Heemschut heeft nu op dat bestemmingsplan weer een zienswijze ingediend waarin wordt aangedrongen om toch een officiële bescherming toe te voegen aan de molenromp. Want opname in het bestemmingsplan biedt nog steeds geen officiële garantie op behoud. De gemeente gaat de komende tijd de zienswijzen verwerken en dan zal duidelijk worden of de mening van Heemschut wordt overgenomen.
Bron: Nieuwsbericht Erfgoedvereniging Heemschut, 2 sept. 2019.

Het tegenwoordige (1985) veevoederbedrijf wordt geleid door Lambertus' zonen Jan en Hendrikus Cornelis Reudink en Jans zoon Lambertus volgt een opleiding in deze branche. De stenen onderbouw van de molen resteert nog met een silo er bovenop, met bovenop het dak in rode neonletters Ao 1835.

Bron: "Reudink: een molenaarsfamilie in hart en nieren", art. door Dick M. Bunskoeke in De Molenaar, 20 maart 1985. Allemolens.nl.

In 1851 kocht Jan Reudink de molen, die toen ook nog pelde en run maalde, voor ƒ 7000. Na Jan Reudink fungeerden zijn kleinzoons Jan (1877-1959) en Johannes (1879-1963) als molenaar, evenals kleinzoon Lambertus (1847-1923).

Er is een sloopvergunning verleend voor het complex.
Peter de Vries, Molenprikbord 28 maart 2019.

nog waarneembaar